راهپیمایی

امسال 22 بهمن، روز خوبی بود، هم پدر مادرم کنارم بودن و هم ناهار میزبان خانواده عموم بودیم. حول و حوش ساعت 10 به مقصد خیابان آزادی از خانه امدیم بیرون و امیرحسین آقا برای اولین بار در راهپیمایی 22 بهمن شرکت کرد.

نکته جالب این بود که از ماشین تا خیابان اصلی یه پسرکی که بادکنک دستش بود جلوی کالاسکه امیرحسین راه میرفت و امیرحسین همش می خواست بادکنک اون رو بگیره  و این باعث شد که مامانم براش یه بادکنک بخره که مدام هم در طول مسیر می انداختش زمین و ما باید بهش می دادیم.

بالاخره بچه ام کوتاه امد و برای ثانیه ایی بادکنک رو داد دستم و من سعی کردم پرچم رو بدم دستش.

ولی در نهایت راهپیمایی پسر ما، همراه با بادکنک و پرچم انجام شد.

شعار دادن و گوش کردن شعارها اونقدر از امیرحسین انرژی گرفت که نیم ساعت بعد خوابش برد و ما هم به خاطر خوابیدن امیرحسین و هم به لحاظ مهمون داشتن ساعت 11:30 برگشتیم .