شیرینی زندگی ما

پسر گلم! بعد از مدتها این فرصت بنصیبم شد  که بتونم وبلاگت رو آپدیت کنم! تو این پست سعی میکنم خاطرات اولین سفرت به مشهد مقدس یعنی شهر خانواده پدری رو برات ثبت کنم. بالاخره انتظارها به سر اومد و تونستیم بعد از حدود 13 ماه از به دنیا آمدنت ببریمت مشهد! بگذریم از اینکه طی دوران بارداری هم نتونسته بودیم بریم (یعنی حدود 2 سال میشه که من و بابات هم نرفته بودیم!) روز چهارشنبه 24 مهر ساعت 8 شب پرواز داشتیم. از بد روزگار رفتن سفر مصادف شد با مریض شدن شما. طوری که چند ساعت قبل پرواز مجبور شدیم بریم متخصص کودکان. این مریضی شما رو خیلی اذیت کرد تو هواپیما هم که همش جیغ میزدی و ناله میکردی. هنگام رسیدن به مشهد عمو مهدی و عمه فاطمه اومده بودن به...

بلاخره این امتحان های من هم به اتمام رسید، مامانم سه روز اول پیشمون بود و امیرحسین رو نگه داشت ولی روز آخر حمتش افتاد با زنعموم. به هرحال همه کمک کردن تا این روزهای سخت و خسته کننده تموم شه و حالا باید ببینم نتیجه چی می شه. فردا( در واقع همین امروز، چون الان ساعت 3:20 شبه)قراره امیرحسین برای اولین بار به شهر پدرش(مشهد) سفر کنه و بعد از حدود 6 ماه مامان بزرگ و بابابزرگ و عمه و عمو هاشو ببینه. خاطرات این سفر رو حتما ثبت خواهم کرد. امیدوارم سفر خوبی باشه و خستگی این ماه اخیر رو از تن هر سه تامون در بیاره. اگر خدا قبول کنه نائب الزیاره همه خواهیم بود.   ...

با اختلاف دو روز امیرحسین صاحب دو دندان جدید شد، اول دندون پایینی در شنبه 6 مهر رویت شد و دندون بعدی دوشنبه 8 مهر در فک بالا دیده شد. پس با این حساب امیرحسین دارای هشت دندون است، چهار تا در فک پایین و چهار تا در فک بالا ...

درست یکسال پیش در چنین روزی بود که پسر گلم امیرحسین قدم به این دنیا گذاشت. تا چشم به هم زدیم دیدیم که اون فرشته کوچولو بزرگ شده و یک سالش شده. خیلی زود گذشت، و علی رغم همه سختی ها جزء شیرین ترین سالهای زندگیمون شد. به علت اینکه مامانش داره خودش رو برای امتحان جامع دکترا آماده میکنه این دفعه باباش سعادت وبلاگ نویسی رو پیدا کرده! چند تا نکته برای پسر گلم امیرحسین: 1- قرار بود یک جشن تولد مفصل برات بگیریم و همه فامیل رو دعوت کنیم و تمام مقدمات کار رو هم انجام داده بودیم. ولی به علت فوت یکی از بزرگان فامیل منصرف شدیم و به یک جشن مختصر که فقط خودمان باشیم بسنده کردیم. انشالله سالهای آتی جبران میکنیم. 2- دیشب آخر شب از تهران رسیدم قم، لذا تو...

درست سال پیش شب شهادت امام صادق پسر من به دنیا آمد، و یک سال قمری از آن رخداد گذشت و چقدر زود پسرم یکساله شد. ...

پسرم دیشب برای اولین بار سه قدم راه رفت، مستقل و بدون کمک کسی و یا چیزی. البته قبلا یک قدم تونسته بود راه بره ولی چند قدم رو دیشب برای اولین بار طی کرد. آفرین به پسر گل خودم. پنج شنبه هم (24 مرداد) برای بار دوم با پدرش رفت آرایشگاه ولی این دفعه بر خلاف دفعه پیش کلی گریه کرده بود و یکی از افراد اونجا مجبور شده بود امیرحسین رو بگیره تا بتونن موهاشو کوتاه کنند. ولی قیافه جالب و مردونه ای پیدا کرده. پسرم دیگه برای خودش یک کیف آرایشگاه هم داره که فقط مخصوص خودشه.  

انا لله و انا الیه راجعون «و هر از گاه در گذر زمان در گذر بی صدای ثانیه های دنیای فانی،جرس کاروان از رحیل مسافری خبر می دهد که در سکونی، آغازی بی پایان را می سراید" مادربزرگ مهربانم، خواهری داشت که سعی کرده بود بعد از فوت خواهرش، جای خالی را برای خواهر زاده هایش پر کند ولی درست بعد از 1سال و 10 ماه دوری خواهرش را تحمل نکرد و به او پیوست. درست به فاصله اختلاف سنی که دو خواهر داشتند و اکنون هر دو خواهر در گلزار شیخان در جوار شهدا و شیخ بزرگ میرزای قمی و در نزدیکی حرم آرام گرفته اند. خداوند روحشان را قرین رحمت خود کند ...

دندون پایینی امیرحسین امروز (22 مرداد)جوانه زد و پسرم در فک پایین صاحب سه دندون شد، این هم پسر با دندون ما، البته دندون پنجم در این عکس زیاد واضح نیست چون تازه از لثه در آمده ...

بلاخره بعد از مدت ها یه پارک با امیرحسین رفتیم. پارکی که فکر کنم مورد علاقه خیلی از بچه ها باشه، حداقل پسر من که خیلی خوشش آمده بود، اول که با تعجب به همه نگاه می کرد و دست و پا می زد ولی بعد از یک مدتی با باباش رفتن آب بازی و دیگه این جا اوج هیجان بود براش. درست نزدیک یکی از فواره ها بودن و وقتی آب باز می شد می خورد به صورت امیرحسین. نکته مهم این بود که برای امیرحسین لباس آورده بودم ولی بیشتر از این که پسرم خیس بشه، باباش خیس شد  و لباسی هم نداشت. شیوه بازی به صورت عکس زیر بود، بیشتر امیرحسین هواپیما بازی توی یک هوای بارونی انجام می داد این هم پسر ما بعد از یک بازی درست حسابی، در حالی که خستگی امانش رو بریده بود. همه چیز خو...

امیرحسین از دیروز به طور واضح به پدرش بابا می گوید، البته با تلفظ خودش و آن هم " ب ب با ب ب با" است. دیشب هم که ساعت 12 از خواب بیدار شد، یاد گرفت که بای بای کند، همیشه یادش می دادیم ولی به این قشنگی انجام نداده بود و تازه یاد گرفته و همراه با آن می گه " ب بای". بلند شدن و ایستادنش هم خیلی بهتر شده و از هر چیزی بلند می شه و می ایستد. حدود 1 دقیقه هم بدون هیچ کمکی می تواند ایستادنش رو حفظ کند. کار جالب این روز هاش این است که خرس و یا قورباغه خاله اش رو توی تابش میذاره و سوار با روروئکش آن ها رو تاب می ده. البته دو سه بار هم سرش به تاب خورده و بعدش کلی گریه گریه و گریه کرده دیگه هیچ جا هم امن نیست و به راحتی از روی تختمون پایین می یاد،...